Noc

Czy mogę gdzieś uciec?

                           Nie chcę. Po co.

Jestem jednym z tysiąca myślących nocą.

Wtedy cisza mnie ogarnia doskonała.

Jest piękna i namiętna, kochana.

Wtedy uczucia staja się czyściejsze.

Bardziej krystaliczne, intymniejsze.

Noc to wymiar gwiazdy przelatującej.

Niczym chwili w mym umyśle błądzącej.

Ona podąża do kresów śpiącego miasta.

Oświetlając swym cieniem jak rozgwiazda.

Jest tam ktoś marzący?

Ja jestem, w was wątpiący...................

  Świat jest dziwnie stanowczo wybuchowy. Nie ma miejsca na nasze skryte marzenia. One są tylko w nas ............. . Niech tak zostanie.

                                                    E.K.